Γαλλική Διακόσμηση
Διακοσμείται το σπίτι από έπιπλα, τα έπιπλα από τον άνθρωπο, ο άνθρωπος από την οικογένεια κι η οικογένεια από τα έπιπλα ξανά. Τα έπιπλα κουβαλούν συναισθήματα, όχι αντικείμενα μονάχα. Διαπίστωση δική μου αυτή, απλώς τη γενικεύω μπας και της προσδώσω κύρος. Διαπίστωση ετών. Σιγουρευμένη. Κοιτάζοντας το σπίτι μου βλέπω εμένα. Μαζί, κι όλους όσους με έχουν διακοσμήσει. Λίγο το απόλυτο γούστο της μαμάς, λίγο η φινέτσα της γιαγιάς Κικής, λίγο η χωριάτικη απλότητα της γιαγιάς Ντίνας, λίγο η μαθηματική φαντασία του μπαμπά, λίγο και κάτι σκόρπια γαλλικά της θείας μου της Μπέμπας. Γαλλικά κανονικά, όχι βρισίδια στο φανάρι και θεία κανονική, ενήλικη, μην μπερδευτεί κανείς απ’ το όνομά της… Η θεία αυτή με έχει μάθει λίγα από τα ελάχιστα γαλλικά που γνωρίζω. Γαλλικά, όπως λέμε “μπον ζουρ”, όπως λέμε “κρουασάν”, όπως λέμε “φρικασέ”, όπως λέμε “πορτ μαντό”, όπως λέμε “μπουαζερί”. Αλήθεια εμείς τα λέμε, εσύ καταλαβαίνεις; Καλά τα πρώτα, τα ύστερα; Ξέρεις τι είναι; Μάθε και ύστερα σκέψου μπας και χωρούν στο σπίτι σου.
Πορτ μαντό
Έπιπλο εισόδου, έπιπλο υποδοχής, έπιπλο στο οποίο αφήνουμε τα ρούχα με το που μπαίνουμε στο σπίτι. Το παλτό ή το σακάκι. Το φούτερ. Το ζακετάκι που όλη μέρα κουβαλήσαμε επειδή θα έκανε ίσως κρύο, αλλά τελικώς δεν έκανε. Το καπέλο, την ομπρέλα, το πορτοφόλι, το μικρό τσαντάκι, τη μεγάλη τσάντα, το βιβλίο με τα χρονογραφήματα του Ψαθά. Οτιδήποτε δεν είναι ανάγκη να μπει μέσα – μέσα στο σπίτι, διότι είναι ανάγκη να βρίσκεται έξω – έξω, ώστε να θυμηθείς να το πάρεις, άσε το στο πορτ μαντό. Γαλλική ορολογία για παγκόσμιες εξυπηρετήσεις. Τα εξώρουχα των επισκεπτών σου, παραδείγματος χάριν, είναι απίστευτα βολικό να αφεθούν εκεί, παρά να τα αφήσεις επάνω στο κρεβάτι – συνήθεια νομίζω, ελληνική…
Μπουαζερί
Η επένδυση των τοίχων με ξύλο. Η επένδυση επιφανειών του σπιτιού με ξύλο, που κάνει το κτίσμα ή το συγκεκριμένο σημείο του να δείχνει πιο γεωμετρικό, πιο συγκεκριμένο, πιο περιποιημένο, πιο διαφοροποιημένο, πιο… Αρχικώς κατασκευάστηκε για λόγους γαλλικούς, για λόγους προστασίας από την παλιά γαλλική υγρασία άλλων αιώνων. Εν συνεχεία έκανε διεθνή καριέρα κι έγινε συνήθεια και σε άλλες χώρες, προστατεύοντας το μάτι από τη μονοτονία. Ψέμα; Ένας τοίχος με μπουαζερί, δεν είναι πια ένας τοίχος. Η αρχιτεκτονική του άλλαξε, μαζί και η αίσθηση. Επάνω της μπορείς να ακουμπάς διάφορα πράγματα. Ένα γαλλικό μυθιστόρημα, ένα αγγλικό μυθιστόρημα, ένα ποτήρι που σου έφεραν από την Πράγα ή ένα κύπελο που κέρδισες στο τένις.
Κάτι τέτοια έχω ακουμπήσει κι εγώ επάνω στη μπουαζερί. Δεν εννοώ κύπελο τένις, προς Θεού – μου έχει αφαιρεθεί εξάλλου, το δικαίωμα να πιάνω στη ρακέτα μου το άθλημα. Αλλά να, έχω ξαδέρφια που παίζουν τένις. Έχω ξαδέρφια που έχουν μάνα. Τη θεία μου.Έχω ξαδέρφια που μεγάλωσα στο σπίτι τους. Κι έχω στο αυτί μου διαλόγους που αρχινούν με κάποιο “που είναι αυτό, ρε μαμά…;” και κλείνουν μ’ ένα “κοίτα στη μπουαζερί” ή ένα “κοίταξε στο πορτ μαντό”. Και είναι τόσο ακράτητο το γέλιο που κάναμε όλοι μας μικροί, για τα γαλλικά που δεν ξέραμε και τις περίεργες λέξεις που έλεγε η θεία, που είναι αυτό διακόσμηση της μνήμης, διακόσμηση της οικογένειας, διακόσμηση δική μου τελικά. Συναίσθημα κανονικό. “Σεντίρ”, στα γαλλικά;
