Απρίλιος, μήνας ανοιξιάτικος, με Α Κεφαλαίο.
Όπως η ίδια η Άνοιξη. Με άλφα κι αυτή, όπως λέμε αλλαγή, όπως λέμε αναστάτωση, όπως λέμε ανανέωση, όπως λέμε ανακαίνιση. Φυσικά. Για να έρθει η ανανέωση της διάθεσης, πρέπει και η ύλη να βοηθήσει λίγο. Χρειάζεται και το σπίτι μια ανανέωση που επισήμως – διακοσμητικός – ονομάζεται ανακαίνιση. 
Όχι μονάχα ένα βάψιμο στον τοίχο. Όχι μονάχα ένα τίναγμα χαλιών ή το ξεκρέμασμα των βαριών κουρτινών για να μπουν στη θέση τους οι ελαφριές, οι αέρινες, αυτές που θα χορεύουν ανάλαφρα όλο το Καλοκαίρι. Όχι μονάχα αλλαγές που όταν θα φτάσει ξανά το Φθινόπωρο και ο Χειμώνας θα χρειαστεί να αλλάξουν και αυτές. Ξανά. Αλλαγές μεγαλύτερης διάρκειας. Μεγαλύτερες αλλαγές πρέπει να γίνουν. Εύκολες και οικονομικές. Δεν χρειάζεται να δαπανήσει κανείς μεγάλα ποσά. Λίγη φαιά ουσία, μόνο.
Πρώτες ας αλλαχθούν οι μαξιλαροθήκες από τα μαξιλάρια που κάθονται στον καναπέ. Να ανθίσουν, μια που έρχεται και ο λουλουδιασμένος Μάης. Να γίνουν ριγωτές, για να θυμίσουν το τόσο κλασσικό και αγαπημένο navy style. Βάρκες, βαρκούλες, πλοία, θάλασσα. Να γίνουν κάτι άλλο από αυτό που ήταν. Κάτι πιο φωτεινό.
Όσο για τον καναπέ; Έτσι να μείνει αυτός; Όχι φυσικά. Κι αυτός να αλλάξει. Όχι ολόκληρος. Ας φρεσκαριστούν οι ξύλινες επιφάνειές του, αν υπάρχουν. Ας περαστούν με ένα βερνίκι που θα τις θρέψει κιόλας. Ας βαφτούν, αν όχι στο ίδιο χρώμα που είχαν, σε κάποιο άλλο. Το αντίθετο από αυτό που είχαν. Αν ήταν σκούρες, να γίνουν ανοιχτές. Έντονες. Ακόμα και κόκκινες, πράσινες, λευκές. Ποπ. Αν ήταν ήδη ανοιχτές να γίνουν σκούρες. Μαύρες, καφέ, γκρι, να κάνουν αντίθεση με τα κατακίτρινα ή τα πορτοκαλί μαξιλάρια!
Ας αλλάξουν και οι ταπετσαρίες του καναπέ. Να αλλάξει ριζικά ο χαρακτήρας του. Από κλασσικός που ήταν, αν ήταν, να γίνει μοντέρνος. Από καπιτονέ που ήταν, αν ήταν, να χάσει τα σχέδιά του. Από μοντέρνος που ήταν, αν ήταν, να γίνει κλασσικός. Από δερμάτινος που ήταν, αν ήταν, να γίνει υφασμάτινος. Αλλαγή χαρακτήρα. Ριζική.
Μια αλλαγή στο σαλόνι, θα επιφέρει και αλλαγή σε ολόκληρο το σπίτι. Βλέποντας το σαλόνι να αλλάζει, αυτομάτως νιώθει κανείς πως άλλαξε το σπίτι του ολόκληρο. Μετά τι μένει; Τα εύκολα. Ένα βάψιμο στο μικρό επιπλάκι του χολ, εκεί που ακουμπά κανείς κλειδιά, γυαλιά, τσίχλες και κινητά. Μια ανανέωση στα σεντόνια. Μια αλλαγή στις κουβέρτες – να φύγουν οι μάλλινες και να φορεθούν οι πικέ. Μια αλλαγή στα ριχτάρια. Μια αλλαγή στο μπαλκόνι. Να ανοίγει συχνότερα η μπαλκονόπορτα. Να γεμίζει σκόνη το τραπέζι. Δεν πειράζει. Άνοιξη είναι, με α, όπως και οι αλλεργίες. 