May I?
Yes. Of course. Ιt’s May, εξάλλου… Τί λέω; Τρέλες λέω, αλλά ξέρω τι λέω. Είναι Μάιος. Μάης. May. Ο μήνας που έχει μέσα του κάτι από μαγεία και έχει έξω του κάτι από αλλαγή. Τα μέσα έξω έχει. Τα μέσα έξω φέρνει. Ακολούθα τον. Άλλαξε. Μπορείς, μη ρωτάς…
Φέρε τούμπα τις ντουλάπες και τα ράφια. Πλύνε τα μάλλινα. Καθάρισε τα πανωφόρια τα χοντρά. Κρύψε τα. Μην έχεις τίποτα μπροστά σου που θα σταθεί ικανό να σου θυμίσει το χειμώνα.
Φέρε στο φως τα μαγιό. Στο επάνω συρτάρι, να τα βλέπεις. Αγκάλιασε ξανά τα δροσερά, πολύχρωμα t-shirts. Χώσου μέσα στα μονόχρωμα υφασμάτινα παντελόνια.
Διώξε τις βαριές κουρτίνες. Διώξε τις βαριές κουβέρτες. Διώξε τις βαριές κουβέντες. Διώξε τα βαριά χαλιά. Διώξε κάθετί βαρύ. Να αλαφρύνεις, πρέπει.
Άπλωσε στο κρεβάτι σου κουβέρτες λεπτές. Πικεδένιες. Με πλέξη χειροποίητη, αν γίνεται. Είχες γιαγιά; Είχες μάνα ικανή; Είχες θείες καλές; Είχες κι εσύ αυτή την αίσθηση χαράς όταν το σπίτι άλλαζε και οι παλιές γυναίκες το μετέτρεπαν, από βαρύ χειμωνιάτικο σε ελαφρύ θερινό; Μάιος ήταν, πάντα, θυμάσαι; Με τις μπαλκονόπορτες ανοιχτές, τις ελπίδες φυτεμένες στις γλάστρες και τον ήλιο να κάνει τσουλήθρα στην τέντα και να πέφτει πάνω στο μπράτσο της γωνιακής πολυθρόνας.
Άλλαξε. Ό,τι μπορείς, άλλαξέ το. Πάρε τα παλιά σου κάδρα και κοίτα τα. Είναι όντως παλιά; Μπορεί να πάλιωσε πια η ζωγραφιά τους, αλλά μπορεί να είναι παλιομοδίτικη απλώς η κορνίζα τους. Άλλαξε. Βάλε μοντέρνα κορνίζα σε κλασσική ζωγραφιά ή σε ένα κέντημα μιας άλλης εποχής, με μια χορεύτρια ρομαντική που ακουμπά με τ’ ακροδάχτυλα τον καβαλιέρο της. Έπειτα, κάρφωσε την παλιομοδίτικη κορνίζα στον τοίχο. Σκέτη. Ένα πλαίσιο είναι και μέσα του, μπορείς να μην κλείσεις τίποτα, αν θες, μπορείς όμως να κλείσεις και τα πάντα. Αρκεί να θες.
Γέμισε την κατάψυξη με κεσεδάκια που έχουν μέσα παγωτό. Φάε παγωτό. Πολύ. Γέμισε το στόμα σου με γεύση παιδική.
Άλλαξε. Στρώσε το τραπέζι με χαρούμενα πιάτα και θεότρελα ποτήρια. Φούξια που αγαπούν τα κορίτσια, πορτοκαλί που ανοίγει την όρεξη, κόκκινο που θυμίζει τα κεράσια που έρχονται. Γέμισε τις φρουτιέρες με φρούτα της εποχής. Χαρούμενα. Σέρβιρε φράουλες με γιαούρτι και δες πόσο εύκολο είναι να τα δεις αισιόδοξα τα πράγματα. Το κουτάλι σου έγινε κιόλας ροζ…
Άλλαξε. Μη φοράς πια τα παπούτσια τα χοντρά. Μη φοράς όμως και πέδιλα, από τώρα. Είναι Μάιος. Η εποχή του υφασμάτινου υποδήματος. Αν από τώρα φορέσεις σαγιονάρες, ποιο το νόημα της μετάβασης στο καλοκαίρι; Δώσε σημασία στις μεταβάσεις. Δώσε αξία στον Μάιο. Κατέβασε από τα ψηλά ντουλάπια της κουζίνας, όλα σου τα βάζα. Όταν λέμε όλα, όλα. Ας είναι ανόμοια μεταξύ τους. Ας είναι, άλλα χρωματιστά, άλλα διάφανα, άλλα κρυστάλλινα και ακριβά, άλλα φθηνά, της σειράς. Κάνε τα μια αγκαλιά και ακούμπα τα κάτω, στο πάτωμα, σε μια γωνιά ή επάνω στη μεγάλη τραπεζαρία. Ύστερα, γέμισέ τα με λουλούδια. Μαργαρίτες, γαρύφαλλα, μοβ αγριολούλουδα, άνθη ταπεινά.
Δεν είναι τα λίλιουμ ή οι ορχιδέες που κάνουν την ανθοδέσμη ακριβή. Είναι μονάχα το χέρι που στην πρόσφερε ή το ίδιο, το δικό σου χαμόγελο, την ώρα που έβγαζες από το πορτοφόλι τα ψιλά για να την αγοράσεις.
Συγγραφέας Κωνσταντίνα Τασσοπούλου