Ο Δεκέμβριος έφτασε, βολεύτηκε. Το κρύο κρύωσε. Οι μέρες πλησιάζουν στις γιορτές, μέρα τη μέρα. Τώρα ναι, έχουμε λόγο να ασχοληθούμε με Χριστουγεννιάτικα στολίσματα και φωτεινά λαμπιόνια, πριν δεν είχαμε.
Ας μην αμελήσω να εξηγήσω και να εξηγηθώ. Εμένα που με βλέπεις (στη φωτογραφία, πάνω) είμαι παλαιάς κοπής. Είμαι της παλαιομοδίτικης σχολής και λογικής και (άκου τώρα…), τον Οκτώβριο τον έχω συνδέσει με την 28η και το στρώσιμο των χαλιών, τον Νοέμβριο τον έχω συνδέσει με την 17η και τις πολλές βροχές και πρέπει να με κοιτάξει ο Δεκέμβριος στα μάτια, προκειμένου ν’ αρχίσω να σκέφτομαι τις κούτες με τις μπάλες, τους Αγιο-Βασίληδες και τα λαμπιόνια που έχω κρύψει από πέρυσι στο πατάρι. Παράλογη πες με, γριά πες με, έτσι τα βρήκα εγώ και μη με νευριάζεις, γιατί θα σου έλεγα τώρα που να βάλεις τα λαμπιόνια…
Να τα βάλεις στο μπαλκόνι. Σκέτα. Ούτε κορδέλες, ούτε φιογκάκια, ούτε κέρατα τράγια, ούτε κέρατα ταράνδου, ούτε να κάνεις επιπλέον κόπο για τίποτα. Παίρνεις μερικές σειρές λαμπιόνια, ανάλογες των τετραγωνικών του μπαλκονιού, ανάλογες του πορτοφολιού σου και ανάλογες του γούστου σου (εγώ τα κιτρινωπά αγαπώ) και τις φέρνεις γύρω – γύρω να αγκαλιάσουν το κάγκελο, τον κορμό της μικρής ελιάς, τα κλαδιά από τα διάφορα φυτά που έχεις στις μεγάλες γλάστρες. Δεν είναι δύσκολο, δεν απαιτεί πολλά, απαιτεί το στοιχειώδες. Καλαισθησία και υπομονή. Μην πας και μου πετάξεις όπως να ‘ναι τα λαμπιόνια, δίχως σχηματισμό. Ας ακολουθήσουν τη φόρμα που έχει το κάγκελο, το σχήμα από το τραπέζι ή τις καρέκλες, το σχήμα από κάποιο αντικείμενο που έχεις στη βεράντα. Εσύ αποφασίζεις το που, εγώ απλώς να επισημάνω ξανά το πως. Με καλαισθησία. Ακόμα και χύμα μέσα στη γλάστρα, να τοποθετηθούν με καλαισθησία.
Να τα βάλεις στη σκάλα. Αν υπάρχει εσωτερική σκάλα σπιτιού, βάλε τα εκεί, αλλιώς στην εξωτερική, της εισόδου. Βάλε τα στη σκάλα της πολυκατοικίας. Βάλε τα στην πόρτα. Σε κάθε πόρτα, γύρω από το πλαίσιο, σαν περίγραμμα. Βάλε τα γύρω από τη μεγάλη ντουλάπα που δεσπόζει στο σαλόνι. Βάλε τα να τυλίξουν τα ίδια τα φωτιστικά και να ρίχνονται άτακτα προς τα κάτω.
Βάλε τα στο καράβι, να μπορούν να ταξιδέψουν. Δεν έχεις καράβι; Πώς μπορείς; Αγόρασε ένα χειροποίητο ή αν πραγματικά θέλεις να ταξιδέψεις, κάθισε και φτιάξε ένα, από ξύλο ή άλλο υλικό. Αφού το φτιάξεις να βάλεις εκεί τα λαμπιόνια, στο κατάστρωμα, στην πρύμνη, στην πλώρη, στην πορεία του.
Βάλε τα στα ράφια, πίσω από βιβλία, πάνω από βιβλία. Μέσα στα βιβλία δεν χρειάζεται, γιατί τα βιβλία έχουνε μέσα τους το φως. Βάλε τα σε άδεια, μεγάλα βάζα. Βάλε τα σε άδεια μεγάλα μπουκάλια. Βάλε τα στο πάτωμα, άκρη βέβαια, κοντά στον τοίχο, για να μην τα πατάς κάθε τρεις και λίγο και για να μπορούν να σου φωτίζουνε κρυφές γωνιές. Βάλε τα μέσα στον μπουφέ ή γύρω απ’ τον μπουφέ. Βάλε τα στο κουρτινόξυλο ή πίσω απ’ τις κουρτίνες. Βάλε τα μέσα στη μαξιλαροθήκη και άσε τα επάνω στον καναπέ.
Βάλε τα ακόμα και στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, αν θες.
Συγγραφέας Κωνσταντίνα Τασσοπούλου