Δεν είναι απειλή, πρόβλεψη είναι. Λογική παρατήρηση. Ακόμα και ανάγκη.
Αν συνεχίσεις να περιποιείσαι τόσο το μπαλκόνι, αν συνεχίσει να κάνει τόσο αφόρητη ζέστη, θα φτάσει κι η στιγμή που θα κοιμηθείς εκεί. Όχι όμως σε άβολο ράντζο όπως παλιά, αλλά σε ξενοδοχείο πολλών αστέρων. Θα κοιτάξεις ψηλά και θα τα δεις. Εκατοντάδες αστέρια ανάμεσα στο δικό σου και σε εκείνο, το άλλο…
Κάνε το μπαλκόνι να φυτρώσει!
Στρώσε το μπαλκόνι σου με ψεύτικο γρασίδι. Με χλόη. Εύκολο είναι, δεν σου μιλάω εγώ για το τετράφυλλο τριφύλλι που άντε ψάξε να το βρεις! Στρώσε πρασινάδα απ’ άκρη σ’ άκρη, σαν μοκέτα. Χλοοτάπητας και η παραίσθηση αρχίζει. Όλη την ημέρα θα νομίζεις πως είσαι πρόβατο και βγήκες για βοσκή. Εκεί θα πίνεις καφέ, εκεί θα συζητάς, εκεί θα στοχάζεσαι, εκεί θα ρεμβάζεις. Μη σε νοιάζει που απέναντι υπάρχουν πολυκατοικίες γκρι και παραδίπλα η λεωφόρος με τον απερίγραπτο θόρυβο και το βρομερό καυσαέριο. Στο στόχο σου εσύ. Στον κάμπο. Είσαι πρόβατο. Μπεεε…
Με τη δύση του ηλίου, όπως ακριβώς ο βοσκός θα σε επέστρεφε στη στάνη, θα μπεις για λίγο μες στο σπίτι. Θα φτιάξεις κάτι ελαφρύ για να φας. Μια χωριάτικη σαλάτα, μια μακαρονάδα με τόνο, δυο αυγά τηγανητά, ένα σάντουιτς. Ό,τι τραβά η ψυχή σου κι έπειτα θα τραβήξεις για το μπαλκόνι ξανά. Μην ξεχάσεις χαρτοπετσέτες, νεράκι δροσερό και τη μπύρα σου. Εκεί θα φας, εκεί θα πιεις, εκεί θα χωνέψεις, ώσπου θα πέσει το βαθύ σκοτάδι. Θα αργήσει γιατί είναι καλοκαίρι και μεγάλες οι μέρες. Η ζωή από την άλλη, μικρή.
Με τη δροσούλα της νύχτας θα ποτίσεις τα μικρά γλαστράκια. Θα τσακωθείς με τα κουνούπια. Θα ανάψεις ένα κερί με σιτρονέλα. Θα σβήσεις όλα τα φώτα του σπιτιού. Θα ξαπλώσεις κατάχαμα, στη χλόη. Έχεις πλεονέκτημα. Είναι χλόη όμως δεν έχει χώμα, δεν έχει μυρμήγκια, δεν έχει σκορπιούς.
Αν έχεις κάνει πρόσκοπος δεν έχεις τίποτα να σκεφτείς. Ξαπλώνεις και κοιμάσαι, απλώς. Αν δεν έχεις κάνει πρόσκοπος θα χρειαστείς κι ένα μαξιλαράκι για το κεφάλι, ένα στρώμα γυμναστικής ή μια μαλακή κουβέρτα, για να στρώσεις από κάτω σου. Από πάνω σου τίποτα. Ήμαρτον! Αφού είπαμε, έχει ζέστη. Γι αυτό έχεις βγει να κοιμηθείς στο μπαλκόνι. Άνοιξε και την μπαλκονόπορτα, να σου έρχεται λίγη δροσιά από τον ανεμιστήρα του σαλονιού. Άνοιξε και το μυαλό σου. Φύγε. Θα μπορούσες να βρίσκεσαι κάπου καλύτερα, σε μια πραγματική εξοχή, σε ένα χωριό, σε ένα νησί. Θα μπορούσες όμως, να βρίσκεσαι και κάπου χειρότερα, οπότε μην παραπονιέσαι.