Αυτό το κόλλημα, πρέπει να το κουβαλώ λόγω εκπαιδευτικών γονέων, δεν μπορεί.
Όχι το να διδάσκω. Το να με τρώει το μαράζι του μαυροπίνακα. Θα σκάσω αν τελικά δεν τον αποκτήσω σε κάποιο σπίτι, σε κάποιον τοίχο. Από την άλλη είναι τόσο απλό, τόσο απλός. Φτιάξτε τον εσείς τουλάχιστον, να λάβω από εσάς τη χαρά, να βολέψω και το προσωπικό μου ψώνιο. Ένας πίνακας μέσα στο σπίτι… μα είναι τέλειος!
Ένας μαυροπίνακας σε τοίχο κουζίνας, προσφέρεται για το μενού. «Σήμερον σερβίρουμε φακή σαλάτα». «Σήμερον σερβίρουμε γεμιστά». «Σήμερον σερβίρουμε στις 7μιση, διότι τότε επιστρέφουμε». «Σήμερον σερβίρουμε σε πλαστικά πιάτα, διότι αύριο φεύγουμε ταξίδι και δεν θέλουμε να πλένουμε ως αργά». «Αύριον, που θα πας στο σούπερ μάρκετ, φέρε ρύζι καρολίνα, μακαρόνι κοφτό και γάλα μακράς διαρκείας και λίγων λιπαρών». Ένας μαυροπίνακας σε τοίχο κουζίνας γίνεται σημείον αναφοράς: φαγητών, υποψήφιων αγορών ή μηνυμάτων αγάπης. «Η σούπα θέλει λεμόνι». «Καλή όρεξη». «Σ’ αγαπώ»
Ένας μαυροπίνακας σε τοίχο διαδρόμου, δίνει στο διάδρομο διάσταση μεγαλύτερη από αυτήν που έχει. Δεν είναι πια ο διάδρομος ένας μονάχα διάδρομος. Γίνεται πέρασμα σε άλλα πράγματα. Φαρδαίνει. Όποιος περνά από εκεί αφήνει την πινελιά του, ας είναι κι από κιμωλία. Αφήνει το στίγμα του. Ένα Smile, όπως το κάναμε παλαιά, στα θρανία. Ένα ψάρι, ένα καράβι, μια ευχή, μια κουβέντα. Alex was here, όπως έγραφε μια παλιά μου διπλανή…
Ένας μαυροπίνακας σε τοίχο καθιστικού γίνεται λόγος για να καθίσεις. Εκεί ακριβώς που είναι ο πίνακας. Μην κοιτάς που κάποτε μας σήκωναν σ’ αυτόν.
Ένας μαυροπίνακας σε τοίχο… για μια στιγμή. Γιατί, ντε και καλά σε τοίχο; Ο μαυροπίνακας, μπορεί να ενσωματωθεί οπουδήποτε. Το ειδικό υλικό με το οποίο φτιάχνεται, μπορεί να πάει και να βάψει, ας πούμε, το ψυγείο, για να γράφονται επάνω του οι κατάλληλες λέξεις.
«Αν το ανοίξεις καταστράφηκες». «Κίνδυνος εντός». «Απαγορεύεται η είσοδος στους μη έχοντες εργασία». «Απαγορεύεται η κατανάλωσις σε όσους έχουν ήδη φάει». «Απαγορεύεται το άνοιγμα της θύρας μετά το πέρας της 9ης βραδινής». Μωρέ, δεν τον αφήνουμε καλύτερα τον μαυροπίνακα για κάπου αλλού; Στο ψυγείο κάνει μαύρες σκέψεις. Άντε, μπράβο…
Ένας μαυροπίνακας σε παιδικό δωμάτιο, εξοικειώνει τα παιδιά με το δάσκαλο.Ένας μαυροπίνακας στην είσοδο του σπιτιού θυμίζει τα κλειδιά που δεν πρέπει να ξεχάσεις, θυμίζει τα σκουπίδια που πρέπει να κατεβάσεις, θυμίζει τα κοινόχρηστα που εκκρεμούν και τους απλήρωτους λογαριασμούς που στοιβάζονται στο γραφείο.
Ένας μαυροπίνακας στο ντουλάπι των ρούχων, μπορεί να αποδειχθεί εξυπηρετικός. Εδώ μάλλινα, εδώ πουκάμισα, εδώ φορέματα, εδώ… Εκεί μπορείς να παίζεις και τρίλιζα ή κρεμάλα, άμα θέλεις. Εκεί μπορείς να σβήνεις και να γράφεις κεφάλαια της ζωής σου. Εκεί μπορείς να φτιάχνεις σχέδια και σχήματα που αγαπάς. Ένα τρίγωνο, ένα τετράγωνο, τον κύκλο με την κιμωλία.
Συγγραφέας Κωνσταντίνα Τασσοπούλου