Το τραπεζάκι του σαλονιού, μονάχα συγκριτικώς με τη μεγάλη τραπεζαρία μπορεί να ονομαστεί «τραπεζάκι», διότι κατά τα άλλα, είναι ένα μεγάλο τραπέζι
Ένα τραπέζι με μεγάλες δυνατότητες, μεγάλη ευελιξία και μεγάλη χρησιμότητα, αφού στο κάτω – κάτω, η τραπεζαρία μπορεί και να λείψει αν για παράδειγμα υπάρχει στο σπίτι ένας πάγκος για να τρώει κανείς. Μπορεί και να λείψει, αρκεί να υπάρχει μέσα στο σπίτι αυτό το αναγκαίο χαμηλό τραπεζάκι σαλονιού. Χαμηλό, μα διόλου ευτελές.
Στο χαμηλό τραπεζάκι του σαλονιού θα αφήσεις μικρά ή μεγάλα τασάκια για τους καπνιστές. Θα ακουμπήσεις τα μικρά μπολάκια με τα αμύγδαλα, τα καρύδια και τα φιστίκια κάσιους για να έχουν να μασουλούν οι καλεσμένοι πριν απ’ το φαγητό. Θα ακουμπήσεις και τα μεγάλα μπολ με τα τσιπς και τα ποπ κορν, για βραδιές Champions League ή νύχτες σινεμά. Θα ακουμπήσεις και τα πόδια σου, αν χρειαστεί, εκείνες τις ίδιες νύχτες και βραδιές.
Αν παραγγείλεις κινέζικο εκεί θα το στρώσεις και θα στρωθείς κι εσύ οκλαδόν στο χαλί, να ευχαριστιέσαι το ρύζι σου με τα κινέζικα ξυλάκια. Αν καμιά φορά κανονίσεις όλο σου το σόι σε μάζωξη και έρθουν μαζί και παιδιά συγγενικά ή φίλων τέκνα ή έχεις εσύ παιδιά που θέλεις να τα βλέπεις χαρούμενα, εκεί γύρω να τα βάλεις να φάνε. Θα ευχαριστηθούν κι αυτά που θα κάθονται χάμω, θα ευχαριστηθείς κι εσύ που δεν θα βρίσκονται ακριβώς ανάμεσά σας να ρημάζουν το τραπέζι και να σας τρελαίνουν το μυαλό.
Αν αυτό το τραπέζι που θα δεσπόζει ανάμεσα στους καναπέδες τυχαίνει να είναι χαμηλό μεν, διώροφο δε, αυτό σημαίνει πως αυτομάτως θα απλώνεται σε δυο επίπεδα και σε πολλά ακόμα… Ο δεύτερος όροφος προσφέρεται για όλα τα ανωτέρω, ενώ ο πρώτος στηρίζει την κατάσταση χρησιμεύοντας ως χώρος βοηθητικός. Εκεί ακουμπάς τα τηλεκοντρόλ, όταν επάνω έχεις απλώσει τα μεγάλα κουτιά με τις πίτσες. Εκεί ακουμπάς τα table books, τα σουπλά, τα σουβέρ, τα εφεδρικά ρεσό μαζί με τους αναπτήρες και τα σπίρτα, τις εφημερίδες και τα περιοδικά της βδομάδας.
Στην ενδιαφέρουσα περίπτωση που ο επάνω όροφος είναι φτιαγμένος από διάφανο γυαλί, ανεξαρτήτως του υλικού του πρώτου, το τραπεζάκι απογειώνεται. Γίνεται βιτρίνα. Κάτω τοποθετούνται κεριά και αντικείμενα διακοσμητικά, ενώ επάνω μπαίνουν δυο-τρία πιο χρηστικά πράγματα, αυτά που θέλεις να πιάνονται εύκολα. Γίνεται και το αντίθετο. Όλα γίνονται. Όπως και το να αφήσεις στο τραπέζι μονάχα ένα βάζο εντυπωσιακό, να καθρεφτίζεται διπλασιάζοντας την ομορφιά του. Όπως και το να στρώσεις στον κάτω όροφο ένα χάρτη, όποιον θέλεις εσύ. Χάρτη του τόπου που αγαπάς. Να τον κοιτάζεις κάθε φορά που θα στέκεσαι τριγύρω και να σχεδιάζεις βήμα – βήμα το επόμενο ταξίδι σου.
