Βάλε τ’ άσπρα σου!

Βάλε τ’ άσπρα σου. Γιατί να μην τα βάλεις; Όλα ανοίγουν αυτό τον καιρό. Ανοίγει ο καιρός. Ανοίγουν τα παράθυρα. Ανοίγει η καρδιά. Ανοίγει το μυαλό βλέποντας χρώμα στις βουκαμβίλιες, μούσμουλα στα δέντρα, πρασινάδες να φυτρώνουν στα κλαδιά, νησίδες να γεμίζουν με αγριόχορτα. Ανοίγουν και τα χρώματα στα ρούχα. Όχι πια μαύρα σακάκια και καφέ φούστες. Όχι πια παλτό σκουρόχρωμα. Πάμε για πουκάμισα αέρινα σε πράσινο, σε κίτρινο, σε θαλασσί, σε μπεζ, σε άσπρο… Άσπρο και στα λινά φορέματα, στα καθημερινά t-shirts, ακόμα και στα παντελόνια. Άσπρο, όπως το συννεφάκι που ταξιδεύει πάνω από το κεφάλι μας. Άσπρο σαν μια καλή σκέψη. Άσπρο. Αφού το φορά το σώμα, γιατί να μην το φορέσει και το σπίτι; Να το φορέσει. Επιβάλλεται. Μπορεί να το κάνει. Να ξανοίξει κι αυτό λίγο. Έχει τρόπο, έχει χώρο να το κάνει.
Η ευκολότερη λύση, η πιο απλή, είναι να αντικαταστήσεις τις βαριές κουρτίνες του χειμώνα με αέρινες, καλοκαιρινές. Ύφασμα ελαφρύ, απαλό. Επίσης, εύκολο και γρήγορο είναι να κρύψεις όσα τραπεζομάντηλα ένιωθες πως ταίριαζαν σε πιο μουντές εποχές και στη θέση τους να απλώσεις τα κεντητά, τα καθαρά, τα άσπρα. Όπου πέφτει ένα άσπρο ύφασμα όλα δείχνουν πιο φωτεινά. Καλές λύσεις δεν είναι αυτές; Καλές, αλλά δεν είναι ριζικές. Μήπως να δοκίμαζες να κάνεις άσπρα και τα ίδια τα έπιπλα;
Να αγοράσεις μια άσπρη, κάτασπρη, ξέξασπρη τραπεζαρία. Αυτή είναι ιδέα. Θα καταφέρει στο πι και φι να φέρει λάμψη εσωτερική σε ολόκληρο το σπίτι. Ήρθε νομίζω η ώρα να αποχωριστείς την παλιά σου τραπεζαρία, την σκούρα. Ήρθε. Αλλά, προσοχή. Μην τη δώσεις σε κανέναν. Μην τη χαρίσεις. Σπρώξε την λίγο, να βγει έξω από το σαλόνι, να πάει ως το μπαλκόνι. Κάνε την έπιπλο μπαλκονιού. Ξύσε την, βάψε την, κάνε την άσπρη, να θυμίζει νησί. Δεν πειράζει που το μπαλκόνι σου δεν βλέπει κάποια «Χρυσή Άμμο» ή κάποιο απόμερο κολπάκι. Με λίγα φαναράκια (άσπρα, φυσικά), με ένα μπολ γεμάτο βότσαλα (άσπρα, φυσικά), με ένα γιασεμάκι στη γλάστρα (άσπρο, φυσικά) μπορείς να έχεις το νησί στο μπαλκόνι σου.
Και μέσα; Τι θα απομείνει μέσα στο σαλόνι;
Με την κάτασπρη τραπεζαρία να δεσπόζει στο κέντρο ή σε μια γωνιά, υπάρχουν οι εξής επιλογές για τις καρέκλες. Να ακολουθήσουν και αυτές την επιδημία, να ασπρίσουν και να γίνουν απολύτως ασορτί με την τραπεζαρία που συνοδεύουν. Αλλιώς, να βαφτούν με χρώματα έντονα, τρελά, αλλόκοτα, ροζ, πορτοκαλί, πράσινα του κίτρου. Αλλιώς, να παραμείνουν όπως ήταν, στο ίδιο το χρώμα του φυσικού ξύλου ή στο του σίδερου, φορώντας απλώς από πάνω τους ένα κάλυμμα. Άσπρο. Φυσικά.